Vandaag, zondag, zouden wij de vrouwentuin in Aljamdu gaan bezoeken. Aljamdu ligt aan de Noord-bank en volgens de deskundigen zou het een hele tour worden om hier te komen. Het wordt zeker lastig als allerlei mensen zich met ons bezoek aan het project gaan bemoeien en denken zaken voor ons te moeten gaan regelen. Zo hebben wij gisteren nog een gesprek gehad met een Nederlandse vrouw die hier in de buurt woont en die ons wel op weg zou willen helpen. Ook de mensen van de organisatie hebben geprobeerd het een en ander voor ons te regelen. En uiteindelijk merk je toch het is toch Afrika. Op zaterdagavond hebben wij ons eigen plan getrokken en ons in feite niets meer aangetrokken van wat deze of gene hier adviseert of weet te melden. Wij gingen er van uit dat het ons, als verstandige brabanders en limburgers met 2 inwoners van Aljamdu, wel zou lukken. Uiteindelijk bleek het allemaal een stuk simpeler dan ons was voorgespiegeld. Je vraagt je dan toch wel af waarom zaken anders voorgespiegeld worden dan ze zijn en wat de belangen van deze en genen zijn.
Rond half 9 zijn wij bij het hotel vertrokken en gelukkig gingen enkele andere teams met ons mee. Met de auto naar de haven van Banjul en gezien ons ervaringen met het pont wisten wij dat dit het niet zou gaan worden. Naar een ander gedeelte van de haven en hier een vissersboot gehuurd. Kost een paar centen, maar dan heb je ook wat en ben je weer een bijzondere ervaring rijker. En last but not least in 15 minuten waren wij over. Met het pont duurt het 2 uur. Hier twee 4×4 taxi’s gehuurd en op weg naar Aljamdu. Rond half 12 hadden wij Aljamdu al bereikt. Volgens de deskundigen was dit onmogelijk.
De mensen van Aljamdu waren verrast dat wij er rond deze tijd al waren en dat had zeker ook zijn charme. Niet teveel formeel gedoe en dus een ontspannen sfeer. Het doel van ons bezoek uitgelegd en over en weer de nodige informatie uitgewisseld. Ook hebben wij diverse medische spullen en schoolspullen afgegeven. Je merkt direct dat er in dit gedeelte van Gambia een heel andere sfeer hangt dan elders en dat de mensen het hier een stuk minder hebben dan op de Zuid-Bank. De kinderen zijn puur en onbedorven. Zij vragen niet om een kadootje, voor deze kinderen is het al een bijzondere ervaring als zij iemand van ons een hand mogen geven of een foto van hun zelf op een mobiele telefoon kunnen zien.
Na dit gedeelte heb ik de inwoners van Aljamdu op het hart gedrukt dat ik in maart volgend jaar terugkom en kom kijken of zij de beschikbaar gestelde middelen conform afspraak hebben besteed. Deze belofte hebben wij gemaakt.
Daarna een wandeling door het dorp en hierbij hebben wij natuurlijk ook de vrouwentuin bezocht. Tevens de nodige informatie uitgewisseld. Wij als groep waren zeer positief over de stappen die ze al gemaakt hebben en gaan er van uit dat dit project zeker kans van slagen heeft. Al is Aljamdu er met deze gift zeker nog niet, door technische problemen functioneert de watervoorziening in het dorp op dit moment niet en dat is natuurlijk ook essentieel voor een gezonde leefomgeving. Dus nog aandachtspunten genoeg voor de nabije toekomst.
Na een bezoek van enkele uren zijn wij vertrokken en via dezelfde manier de terugreis gedaan. Rond 3 uur waren terug in het hotel en wij kijken met een zeer tevreden gevoel terug op deze dag, zeker omdat wij het idee hebben dat de geschonken financiële middelen op de goede plek terecht komen..Voor deze bijdrage bedanken wij natuurlijk ook onze sponsoren hartelijk, zonder hun bijdrage was deze trip en gift niet mogelijk geweest. Nu nog een dagje relaxen en op maandagavond terug naar huis. Het normale leven begint dan weer.
Groeten van uit Banjul
Team X
hoi team x ; eerst instantie hadden jullie de noordbank over geslagen dat vond ik jammer om dat wij daar zo fijn ontvangen waren . maar het is toch nog goed gekomen . om dat jullie nu toch naar de noord bank zijn gegaan . hebben jullie het toch mee gemaakt hoe het is om daar te worden ontvangen ; gr maarten